Interdyscyplinarność w nauczaniu to podejście, które wykracza poza ramy jednego przedmiotu, co pozwala elastycznie łączyć różne dziedziny wiedzy. Dzięki takiemu modelowi nauczania uczennice i uczniowie, nawet najmłodsi, mogą lepiej zrozumieć różne zagadnienia i zjawiska, a przy tym uczą się matematyki celowo i praktycznie. Interdyscyplinarne podejście pomaga dzieciom doświadczyć matematyki nie tylko w szkolnym zeszycie, ale też w sztuce, naturze, literaturze i codziennym życiu, co zwiększa motywację do nauki, rozwija kreatywność, a przede wszystkim skutecznie oswaja przedmiot, który niesłusznie obrasta w szkolne mity i uprzedzenia.

Przed przystąpieniem do nauczania ważne jest, aby ocenić, co już uczniowie na dany temat wiedzą. Wtedy można zacząć w odpowiednim miejscu i można wykorzystać wiedzę uczniów, którą już mają. Odwoływanie się do niej jest bardzo korzystne dla procesu uczenia się, gdyż nowa wiedza może wtedy połączyć się z czymś znanym.

Sprawdzanie wiedzy i umiejętności uczniów następuje zwykle na koniec, kiedy uczniowie przystępują do sprawdzianu lub egzaminu. Niestety wtedy już mało da się zrobić, aby uzupełnić braki. Warto zadbać o to, aby uczniowie monitorowali swój proces uczenia się na bieżąco i dzięki niemu uświadamiali sobie, że się rzeczywiście uczą.

W świecie, w którym matematyka jest fundamentem wielu aspektów codziennego życia, kompetencja matematycznego myślenia jest niezbędna. To nie tylko umiejętność liczenia czy rozwiązywania skomplikowanych równań, ale przede wszystkim zdolność logicznego myślenia, analizy problemów i wyciągania wniosków. O tym, jak rozwijać myślenie matematyczne, mówią Joanna Świercz i Beata Skrzypiec podczas webinaru nr 1 w cyklu „Matematyka jest wszędzie” organizowanym przez Fundację Think i Fundację mBanku.

Czasem nadchodzi moment przebłysku i olśnienia. Niby jedna chwila, ale składają się na nią wcześniejsze i liczne obserwacje. Patrzysz codziennie, ale trzeba jednego momentu by uświadomić sobie to, co widzisz, to, co cię otacza. Tak było i ze mną, gdy uświadomiłem sobie obecność nowego sposobu przekazu. Już obecnego nawet w szkołach.

Każdy dorosły ma chęć pomocy dziecku, jeśli ona napotyka trudności. Chęć wkroczenia i naprawienia jest instynktowna, ale czasami nasze najlepsze intencje stawiają nas po złej stronie uczenia się. Manu Kapur, znany badacz, ojciec teorii niepowodzeń produktywnych, uważa, że ten impuls trzeba kontrolować.